ریل

قطار یک جور دیگری ست. مسافر را یک طور ذره ذره‌ای از تو دور می‌‌کند. همینطور ذره ذره قلب آدم خالی‌ می‌‌شود. مسافر نشسته است و در امتداد چشمان تو، نزدیک به تو، دور می‌‌شود. فرق دارد با هواپیما. هواپیما یکهو از زمین میکند. دور است. یکهو از یک جایی‌ همه چیز قطع میشود. اما قطار که می‌‌رود تو می‌‌مانی و درازای ریل و ایستگاه خالی‌ و مسافرت که دارد دور و دورتر می‌‌شود.